خدیجه آن قدر ارزش الهی داشت که برای او مانند مریم مائده های آسمانی نازل می شد.
رسول خدا(ص) می فرمایند:
خداوند از میان ن، چهار زن را برتری داده است؛ آسیه، مریم، خدیجه، فاطمه
از عایشه، زوجه پیامبر(ص) نقل شده است که گفت: " احترام هیچ یک از ن به پایه حرمت و عزت خدیجه نمی رسید. رسول الله(ص) پیوسته از او به نیکی یاد می کرد و به حدّی او را محترم می شمرد که گویا زنی مانند خدیجه نبوده است ".
عایشه سپس نقل می کند: روزی به پیغمبر(ص) گفتم: خدیجه پیرزنی بیش نبوده و خداوند بهتر از او را به تو عطا کرده است. پیغمبر(ص) سخت برآشفت به طوری که رگ پیشانی اش برآمد. سپس فرمود: به خدا سوگند بهتر از خدیجه کسی برای من نبود. روزی که همه مردم کافر و بت پرست بودند، او به من ایمان آورد. روزی که همه مرا به جادوگری و دروغگویی نسبت می دادند، او مرا تصدیق کرد، روزی که همه از من روی می گردانیدند، خدیجه تمام اموال خود را در اختیار من گذاشت و آنها را در راه من بی دریغ خرج کرد. خداوند از او دختری به من بخشید که مظهر پاکی و عفت و تقوا بود. عایشه می گوید: با خود گفتم دیگر از خدیجه به بدی نام نخواهم برد.
عایشه می گوید: ‹‹من در مورد ن پیامبر از هیچ کدام به اندازه خدیجه حساس نبودم زیرا پیامبر مرتب از او تعریف می کرد و من هرگز او را ندیده بودم
در شجره ی طوبی آمده است: خدیجه علیها السلام، زیباترین زنها از نظر جمال، کاملترین از نظر عقل، تمام ترین از نظر رأی و تصمیم گیری و زیادترین از نظر عفت، دین، حیا، مروت و مال بود.
پیامبر(ص) فرمود: ‹‹اسلام با شمشیر علی(ع) و مال خدیجه(س) برپا و استوار شد و استقامت یافت.››
اگر خدیجه نبود کدام زن شایستگی آن را داشت که مادر حضرت فاطمه علیها السلام باشد و اگر فاطمه نبود چه کسی شایستگی فرزندی خدیجه را داشت و اگر پیامبر(ص) نبود خدیجه و فاطمه چگونه می توانستند به مقام سروری ن عالم نایل آیند.
درباره این سایت